No centenario do seu nacemento, que se celebrará en 2007, o plenario da Real Academia Galega decidiu dedicar o Día das Letras Galegas do ano 2007 á poeta noiesa María Mariño Carou, "unha figura que aínda hoxe é preciso descubrir porque as circunstancias sociais e persoais nas que viviu fan que a súa poesía sexa de difícil acceso para o gran público".
Si o Outono non crebara o temponon se erguía en verso longo o poeta,o troveiro que en liña chega á metaarrola a cume, espaia a néboa, achega o vento.Os cantores esquecen o seu díae dóense do que saben que lles chega.Quece o zoco no ourizo e na nebra.Vela o arbre a súa en lousa compañía.Alumea o souto a esperanza soia,a que onte viveu na súa sombra amiga,espera hoxe o que dela quedou fóra.Roda do carro que, entre lousa e folla,vas trocando por mañán cantiga¡atopas noite, atopas día e quedas soia!
